Queridos Magos de Oriente: Este ano…

Anónimo oscense do s. XII

Queridos Magos de Oriente:

Como ser boa de todo todo o ano é moi difícil, o único que vos podo asegurar é que tentei portarme ben todo o posible.
Ben sabedes, queridos Magos, que non son persoa desas que se andan a queixar do malo que lle pasa. O malo e o bo son acontecementos que teñen que acontecer. Ben sabedes, tamén, que o meu é botar pra diante, que estar quieta non lle me gusta nada.

Así que vou pedir moito, un agasallo moi grande. Preparádevos, que aí vai: capacidades. Traédeme capacidades.

A capacidade de entender que hai cousas que teñen que ir despacio, e que non poden ser aceleradas. A capacidade de asumir que non poderei asumilo todo. A capacidade de parar, respirar, e volver a comezar de xeito diferente. A capacidade de idear maneiras distintas. A capacidade de amar moito e poder transmitir o moito que son amados. A capacidade de ensinar. A capacidade de contar ata cen. Ou ata mil. A capacidade de poñer paz. A capacidade de axudar a desenvolver talentos. A capacidade de facer entender. A capacidade de dar media volta. A capacidade de saber parar. A capacidade de saber seguir. A capacidade de comprender o que non podo cambiar. A capacidade de ter capacidades.

Tampouco é que vos estea a pedir tanto, non si?